In 2004, toen hij 2,5 jaar oud was verloor Mamour zijn beide benen door een trein ongeluk.

De eerste medische kosten werden betaald door de Senegalese spoorwegen, maar prothesen of een rolstoel werden niet vergoed. Nog klein droeg zijn moeder hem vaak op haar rug, later moest hij plaats maken voor een zusje.

Stichting Petite Cobi regelde protheses, want een rolstoel in het zand is natuurlijk niet praktisch. Prothesen die regelmatig vervangen moesten worden, prothesen groeien immers niet mee. Zo ook hier op de foto in 2014, toen 12 jaar oud.

Rechtsonder een recente foto, inmiddels al weer 19 jaar! Momenteel verkiest hij een rolstoel boven prothesen, begrijpelijk gezien het feit dat de nieuwste prothese technologie Senegal nog niet bereikt heeft, dus helaas geen prothese met bestuurbare knie voor hem. Stichting Petite Cobi houdt hoop, wellicht is dit in de toekomst wel mogelijk? U toch ook?